کد مطلب:77842 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
[صفحه 1231] خود را درباره ی مرضی كه مریض شده بود به آن: «جعل الله ما كان من شكواك حطا لسیئاتك، فان المرض لا اجر فیه، ولكنه یحط السیئات و یحتها حت الاوراق و انما الاجر فی القول باللسان و العمل بالایدی و الاقدام و ان الله سبحانه یدخل بصدق النیه و السریره الصالحه، من یشاء من عباده الجنه» یعنی گردانید خدا نالیدن تو را از مشقت مرض، پست كننده و رفع كننده مر گناهان تو، پس به تحقیق كه ثوابی نمی باشد از برای مرض، ولیك مرض پست می كند و دفع می كند گناهان را و می ریزد از شخص گناهان را، مانند ریختن برگها از درخت، زیرا كه مرض فعل خدا است از برای پاك گردانیدن بنده از گناهان و نیست ثواب مگر از برای گفتار نیك به زبان و كردار خوب به دستها و پاهای ظاهر و باطن، زیرا كه عمل بنده موجب ثواب است و به تحقیق كه خدا سبحانه داخل می گرداند در بهشت به سبب راستی نیت و باطن نیكو، كسی را كه بخواهد از بندگان خود.
و قال علیه السلام لبعض اصحابه فی عله اعتلها: یعنی و گفت علیه السلام مر بعضی از اصحاب
صفحه 1231.